Een groot deel van leren en ontwikkelen is afhankelijk van de taal. De taal vormt in feite de basis van alle (sociale) communicatie en begint eigenlijk al onmiddellijk na de geboorte als een zuigeling op zijn ouders reageert met geluidjes. Het verwerven van woorden biedt kinderen de mogelijkheid tot begripsvorming en abstractie, d.w.z. ordening van hun leefwereld. De taalontwikkeling wordt sterk beïnvloed door de omgeving en is essentieel voor processen als denken, redeneren en zich iets herinneren.

Dit betekent dat het al op de babygroep van groot belang is dat er regelmatig tegen baby’s wordt gesproken. Het is goed om oogcontact met de baby te maken en de geluiden die de baby zelf maakt na te doen, maar er moet niet alleen babytaal worden gesproken. Kinderen leren dan niet de klanken te herkennen die in de gesproken taal voor komen. Als een kind verder is in zijn taalontwikkeling is het belangrijk de woorden in een zinnetje te herhalen. Bij de babygroep is het al belangrijk om dagelijks te zingen en voor te lezen, woordjes te benoemen bij de plaatjes en tijdens het verschonen en spelen tegen een kind te praten.

Op de peutergroep wordt dit ‘spelen’ met taal verder uitgebreid. We maken gebruik van de methode Peuterplein waarin taal ook een belangrijk aandachtspunt is. Verder wordt dan ook dagelijks gezongen aan tafel, voorgelezen en naar kinder-cd’s geluisterd. Al deze vormen van spelen met taal zijn van groot belang voor het vormen van de woordenschat. Ook is het belangrijk dat een leidster let op haar eigen taalgebruik. Ook in het onderling met elkaar spreken is het belangrijk te weten dat kinderen veel opvangen en moet er dus opgelet worden dat bepaalde zaken niet op de groep besproken moeten worden, maar daar buiten.